Deze website heb ik gemaakt ter nagedachtenis aan mijn lieve moeder. Op 12 juni 2013 is zij overleden na een zeer kort ziekbed. Het maken van deze site heeft mij een stukje op weg geholpen bij het verwerken van dit enorme verlies. Zij was een lieve, spontane, enthousiaste en levenslustig vrouw met een groot hart, er was ruimte voor iedereen. Bij het zien van alle foto’s die er in de loop van haar leven gemaakt zijn kwam ik gaandeweg op het idee om haar leven vast te leggen voor altijd. Voor mij is zij onuitwisbaar…
Door deze site leeft zij voort!
Volkomen machteloos heb ik toegekeken, had jouw pijn willen dragen, wilde zo graag alles bij je wegnemen… Maar ik wist dat dat niet kon. Gelukkig heb ik tijdens de zwaarste weken van jouw leven voor je kunnen zorgen. Dat deed ik met veel liefde en diep respect voor jou. Het was fijn dat wij op één van jouw laatste avonden nog met elkaar hebben kunnen praten, samen hebben wij herinneringen opgehaald, gelachen en gehuild. Je wist dat jouw einde naderde, je wist dat je alles en iedereen waar je zoveel van hield moest gaan achterlaten. Je vertrouwde dat er iets heel moois op je zou wachten. Ontmoetingen met je moeder en vader en alle andere dierbaren die jij hebt zien wegglippen uit het leven. Dat is een mooie gedachte, dat je hen weer in je armen kunt sluiten.
Het was jouw tijd, helaas, veel te vroeg. ‘k Had zo graag nog jaren voor je gezorgd.
Mijn moeder, altijd opgeruimd en vrolijk, altijd bezig, voor iedereen een vriendelijk woord, je had een groot hart. Je was zorgzaam, en altijd ongerust om ons.
Zoveel dierbare herinneringen….
Toen ik mijn 1ste autootje kocht hebben wij samen Nederland vaak onveilig gemaakt. Je noemde mijn mini cooper een ‘’wegluis’’. Lekker shoppen in Rotterdam, ergens koffie leuten met natuurlijk iets lekkers erbij. De markt vonden wij allebei geweldig en nog steeds ga ik graag naar de markt.
Wat ben ik blij dat ik in 2009 mijn belofte heb ingelost. Samen met jou naar Amerika, logeren bij Jan en Gerda. 10 dagen lang hebben wij samen genoten, mooie en indrukwekkende dingen gezien. Wat een plezier hebben wij gehad. Eindeloze gesprekken met Gerda, over vroeger, over nu. De puzzel die wij iedere ochtend met elkaar deden, samen bedenken naar welk woord wij op zoek waren.
Er waren ook verdrietige periodes. Het verlies van je moeder die 10 jaar ziek was en langzaam afbrokkelde. Je vader die zomaar uit het leven wegglipte, geheel onverwachts. Maar als broers en zussen deelde jullie elkaars verdriet, dat maakte alles dragelijker.
27 juni 2002, een inkt zwarte dag in mijn leven. Demi kreeg een herseninfarct, jij huilde met mij mee, gaf mij hoop en vertrouwen. Samen hebben wij deze moeilijke periode doorstaan, het bracht ons dichter bij elkaar. Jij als mijn moeder begreep precies wat ik moest doorstaan. Samen hebben we het herstel van Demi beleeft. Iedere week ging zij een klein stukje vooruit. Je was trots op hoe ze met haar beperkingen heeft leren leven. Haar passie voor paardrijden, wie had dat ooit verwacht. Vol trots was je in 2012 bij een wedstrijd van haar.
Lieve mam bedankt voor alles wat je voor mij hebt gedaan en hebt moeten doorstaan. Er is voor altijd een kamertje in mijn hart speciaal voor jou!
Ik hou van je ….
Mijn moeder blijf ik “eren” mijn leven lang. Zij was er altijd voor ons, al was ze was zeker niet altijd even mild in haar oordeel en dat deed ook soms pijn! Maar zij was oprecht in ons geïnteresseerd en wilde dat wij het beste hadden en met minder geen genoegen namen. Daarom zal ik haar vergeten en voor altijd opsluiten in mijn hart! Mijn moeder…..
Beste Ingrid,
Je hebt een geweldige website gemaakt om je moeder te eren en het gemis te verwerken. Nog niet alles heb ik bekeken, maar wel zoveel dat ik onder de indruk ben van je werkstuk. Wij missen je moeder ook in onze vriendenkring. De eerste van ons tienen die is heengegaan. Vooral haar gezellige verhalen, haar nuchtere opmerkingen en vrolijkheid zijn een blijvende herinnering als ik aan Nel denk.
Wij gaan met vakantie en wilde graag voor vertrek je een berichtje sturen.
We zullen het herinneringslaantje nog verder aflopen de komende tijd.
Veel dank en hartelijke groet, Else
Lieve Ingrid, wat een mooie nagedachtenis aan je moeder. Ik was er stil van. Er kwamen weer zo veel herinneringen boven van de meer dan 50 jaar dat we elkaar kenden. Na ons vertrek naar Amerika zijn we elaar altijd trouw gebleven. En je moeder stond altijd op de liist om te bezoeken en dan was het of de tijd weg viel. Ze is altijd min beste vriendin geweest en ik ben zo blij dat ze hier bij ons met jou geweest is. Ik moet nog heel veel aan haar denken. Een bewonderswaardige vrouw, een lieve en vrolijke vriendin, die Ik veel te vroeg heb moeten missen.
Beste Ingrid,
Je hebt met veel creativiteit dit coulisselandschap over het leven van je moeder opgetekend voor de familie en als eerbetoon aan je moeder.
Voor mij was je moeder in mijn jeugd een gezellige zus die altijd vrolijk was en lachte.
Ze zag altijd wel de vrolijke kant van het leven. Stond al vroeg op eigen benen.
En was zeer bewogen met wat er om haar heen gebeurde. Met haar moeder had ze een speciale band. Dat kon ook niet anders want ze was het cadeautje op Oma,s verjaardag. 15 Juni. Heb ook van Nel leren fietsen met van die houten blokken op de pedalen. Ze kon ook wel is lekker eigen wijs zijn. En had ook haar drammerigheid.
Maar dat is karakteristiek van wat een mens nodig hebt om te kunnen leven.
Boven alles uit was zij een pracht mens met eeuwigheidswaarde. Ik zal nog veel aan haar denken en hoop haar ooit terug te zien bij ( IK ZAL ER ZIJN ).
Groet en een Dirkse knuffel. Die zijn heel erg lekker.
Lieve Ingrid,
Wat een super mooie website heb je gemaakt voor je moeder, om stil van te worden!
Ik hoop dat het velen helpt de herinnering aan jouw moeder levend te houden en er troost uit kunnen putten.
Ik herinner me haar in ieder geval als een lieve, vrolijke en gezellige tante die wel van iets lekkers hield!
Liefs x,
Mirjam
Lieve Ingrid,
Met een lach en een traan ben ik (helaas) vluchtig door de site en foto’s gegaan. Het ontbreek me op dit moment aan tijd. Ik kan maar één ding hierop zeggen. SUPER GEDAAN zussie! Dank doorvoor.
groet, Harald
Zoals ik je al per e-mail bericht liet weten, heb ik even het juiste moment afgewacht om met rust en aandacht deze site te kunnen bekijken.
Heb genoten van de leuke foto”s, hoe bijzonder dat bijna op alle foto”s een breed lachende Nel te zien is.
Zo heb ik haar gekend en zal ik haar onthouden..
Haar geluk zat in het gelukkig zien van haar dierbaren, dat was volgens mij wel helder.
Jullie met elkaar hebben haar deze rijkdom gegeven.
Ik herinner mij bijvoorbeeld heel goed hoe mij als opgroeiend meisje door ik meen Tante Jo en/of je vader gevraagd werd om bij hen te komen voor een aantal dagen toen Jorgen geboren werd/was. Simpel weg voor wat hulp. Heb ergens nog een foto dat Jorgen als baby bij mij op schoot zit.
De spontaniteit en warmte heeft ze doorgegeven aan haar kinderen, dat is wel duidelijk!
Jouw woorden zoals hier boven geschreven ,waren de woorden die je uitsprak bij haar begrafenis…het ontroerde een ieder.
Ook je broers, je dochter…
Blijf elkaar vasthouden…als ware jullie lieve moeder er nog als spil in het gezin.
Kus
Johanne
Lieve Ingrid,
Wat een liefde en een passie straalt er uit het levensboek. Vol emotie, met een lach en een traan, heb ik het gelezen. Wat een mooie en waardevolle herinneringen! Dank dat wij hierin mogen delen. Wij missen haar maar kijken terug op die mooie momenten.
Liefs, Matthijs en Mieke
Lieve Ingrid,
Dit is een indrukwekkende brief waarin je je liefde voor je moeder,dankbaarheid en respect,goed hebt verwoord.
Geen mooier compliment aan haar is deze nagedachtenis.
Heel bijzonder om een blijvend gemis op deze manier “een plek te geven”.
Lvgr. Eelkje den Ouden.lisse