Jouw kleinkinderen was alles voor je. Oma zijn vond je misschien nog wel leuker, dan moeder worden. Oma worden was dan ook een mijlpaal in je leven. Als eerste werd Lindsay geboren in maart 1993. Lindsay was nog maar net geboren en jij kwam al op bezoek om jouw kleindochter te bewonderen. En ohh wat was je trots en meteen verliefd. Natuurlijk kwam Lindsay regelmatig logeren en dan ging je overal met haar naartoe en liet je iedereen kennismaken met jouw kleinkind. Van al je kleinkinderen hield je evenveel,  zij waren stuk voor stuk even bijzonder voor jou. Lindsay was 21 jaar toen jij stierf en heeft gelukkig heel veel mooie herinneringen aan en met jou. Deze zal zij koesteren voor de rest van haar leven net als de rest van jouw kleinkinderen. Het was ook bijzonder dat je dan met zo’n ouder wordend kleinkind ineens hele andere gesprekken ging voeren. Daar vertelde je dan over als ik je sprak. Je vertelde dan over je gevraagde en ongevraagde adviezen en ik moest daar dan wel om grinniken.

De ontwikkelingen van alle kleinkinderen volgde je op de voet. Want na Lindsay kwamen er nog 6 kleinkinderen. Demi, Micha, Nadja, Nino, Ezra en Joris. De kleinkinderen logeerden graag bij jullie. Wanneer mijn kinderen gelogeerd hadden vroeg je na alle jaren nog altijd of zij het wel leuk hadden gevonden en zich niet verveeld hadden. Je checkte dit dan ook altijd nog even bij mij. Maar zij vonden het altijd super gezellig en verveelde zich nooit. Oma maakte er altijd een feestje van en dat was al een kadootje op zichzelf. Meestal gingen jullie even naar de stad of iets anders leuks doen met ze. Toen zij klein waren was het park achter de Wulverhorst helemaal het einde, de hertjes voeren. Later toen zij wat ouder werden ging je met ze shoppen, koekjes bakken of spelletjes doen. Bij zwemdiploma’s en andere activiteiten van de kleinkinderen probeerde je er altijd te zijn.

Ook plande je  uitjes met alleen met de kleinkinderen. Land van Ooit zijn jullie met z’n allen zelfs 2 keer geweest. Het kerst circus in Den Haag, Duinrell en natuurlijk China Light in Rotterdam waar jullie ook 2 maal zijn geweest. De laatste keer was in februari 2013. Genoten hebben jullie allemaal, ook al was het koud en nat, lekker patatje eten met elkaar na afloop. Zo veel plezier hebben de kinderen gehad met jou. En ik weet uit ervaring dat het helemaal niet zo normaal is dat opa’s en oma’s dingen met hun kleinkinderen ondernemen. Sinterklaas vieren met elkaar, spannend was dat. Al die gespannen kinder gezichtjes. Tijdens iedere Sinterklaasfeest kwam weer ter sprake dat het niet te gek moest worden. De kinderen werden toch als zo verwend, maar degene die zichzelf meestal niet in kon houden was jijzelf 🙂

Als wij toevallig op een zondag allemaal in Oudewater waren dan werd alles uit de kast getrokken, toastjes, pinda’s, chips enz. Altijd kon iedereen blijven mee-eten, er was genoeg. Met kerst was het altijd gourmet, omdat dat Harald dat zo lekker vindt 🙂 zei je dan. Als er wel eens iets anders geprobeerd werd dan was het dat jaar erna toch weer gourmet. Je regelde alles, van vlees tot salade en sausjes. In de loop der jaren probeerde wij dat van je over te nemen maar daar was je het niet altijd mee eens. Het ging nog best zei je dan. Maar wanneer je dan weer met een handdoekje in je nek rond liep omdat je oververhit raakte van alle drukte besloten wij het toch het jaar daarna weer naar ons toe te trekken.

Wanneer ik door de foto’s heen blader van alle kleinkinderen spat de liefde en het plezier er vanaf. Dat je in 2013 nog oma werd van Joris was een kroon op alle kleinkinderen die er al waren. Dat had je toch nooit kunnen denken dat Bjorn nog vader zou worden. Jammer dat Joris zich daar later niets meer van zal herinneren maar ik hoop dat hij dan toch zal beseffen dat jij net zoveel van hem hield als van de rest en dat je het erg jammer vond dat je maar zo kort van hem mocht genieten. Je had hen allemaal zo graag groot zien groeien….

Er zijn heel veel foto’s van de kleinkinderen, met en zonder jou. Ik denk dat je het met mij eens was geweest dat ik er zoveel op heb gezet. Het was tenslotte je grootste trots om oma te zijn!

Klik hier voor de foto