Vier kinderen bracht jij op de wereld. De oudste werd geboren op 24 augustus 1966, hij kreeg de naam Jorgen Oscar. Jij was toen pas 24 jaar oud en nog maar net getrouwd. Een jaar later werd Ingrid Ingeborg geboren op 18 augustus 1967. Dat was best aanpoten met een baby en Jorgen die nog 1 jaar moest worden. Op 8 januari 1970 werd Bjorn Olof geboren en als hekkensluiter Harald Lars op 2 november 1972.
De beginjaren met vier kleine kinderen waren best heftig. Wij woonde in een bovenwoning op de Burgemeester Meineszlaan in Rotterdam. Ik kan mij voorstellen dat dit pittige tijden waren voor jou. Het was een hele onderneming om even een stukje te wandelen met vier kinderen. Wandelwagen naar beneden, kinderen naar beneden en dan hopen dat niemand de wandelwagen had “meegenomen” wat helaas wel is gebeurd.
Harald was net 2 jaar toen wij naar Oudewater verhuisde. Daar werden wij in het begin als ´stadse mensen´ gecategoriseerd. Jij deed erg je best de Oudewaternaren beter te leren kennen en één van hen te worden. Al snel werd je opgenomen in deze gemeenschap. Je zat in het bestuur van de plattelandsvrouwen waar je een “gouwe” tijd hebt gehad. Organiseren was echt jouw ding en dat deed je ook vaak vol overgave. Op Christelijke Immanuëlschool hebben wij allemaal onze lagere school doorlopen. Na school zat jij altijd klaar met thee en een koekje, heel traditioneel maar ook heel waardevol.
Nadat je eerst als kraamverzorgster had gewerkt in de weekenden, ging je werken bij een verzorgingstehuis, in die tijd zaten Jorgen en ik al op het voortgezet onderwijs. Je werd nachtzuster in de Wulverhorst waar je uiteindelijk tot je pensioen hebt gewerkt. De eerste jaren daar moest je de nachten alleen doen met als back up zuster Spruit. Jaren later gingen jullie met twee nachtzusters de nachtdienst draaien wat natuurlijk veel gezelliger was. Vaak kwam ik s’avonds nog even bij je langs. Er gebeurde eigenlijk altijd wel iets. Ik kan er wel een boek over schrijven zoveel dingen die jij daar hebt meegemaakt.
Missen gaat niet om een datum
Gaat niet altijd om de dag
Missen is niet steeds hetzelfde
Alsof je er gisteren nog was…
Missen gaat om de momenten
Dat het lijkt alsof je er nog bent
Waar verlangen bijna tastbaar
zo voorbij rent
Soms in golven, soms heel klein
Waardoor je bent…
en steeds zult zijn…
Nooit losgelaten of verwerkt
We zijn niet zomaar verder gegaan
We hebben je verweven
Want jij hoort bij ons bestaan
We komen er niet overheen
En gaan het ook geen plekje geven
Omdat liefde ons verbond
Leven wij verder zonder jou
Dat is niet zoals wij dat zouden willen
Maar wel zoals het is
Je zit diep in ons hart
Ons hele leven lang