Jaren ’90

Op twee november 1990 waren jullie 25 jaar getrouwd en gaven een groot. In augustus 1992 trouwde ik (Ingrid) met Andries. Jullie waren getuigen van dit huwelijk. Een bijzonder moment, dat heb jij mij jaren later uitgelegd. Als één van je kinderen gaat trouwen dan is dat heel speciaal. Bij alle voorbereidingen heb je geholpen en meegedacht. Een daagje shoppen samen met jou , Helga en Diane in Rotterdam voor de trouwjurk. Wat een lol hebben wij die dag gehad, deze dag staat voor altijd in mijn geheugen gegrift. Samen hebben wij uiteindelijk in Hilversum de jurk laten maken. Dit huwelijk eindigde na bijna 10 jaar in een echtscheiding, maar ook in deze periode was jij er onvoorwaardelijk voor mij.

Op 5 maart 1993 werden jullie voor het eerst opa en oma. Lindsay werd geboren. In juli 1994 trouwde Jorgen en Sabrina, ook hier liep je vol trots rond. In de kerk droeg je een stuk voor. Trots dat je was, weer een bijzondere dag die je mocht delen met je kinderen.

Vakanties vierden jullie al decennia lang met Arie en Hillie. Dat deden jullie eigenlijk al toen wij allemaal nog thuis woonde. Mooie dierbare herinneringen, de bergtochten, de Piet plezier tochtjes, zwemmen, BBQ-en en nog veel meer! Met Arie en Hillie gingen jullie veelal richting de bergen. Wandelen van hut naar hut, of gewoon een mooie wandeltocht maken. In Zwitserland zijn jullie vaak geweest, dat bleef toch altijd weer trekken. Met een gekke bek heb je weleens gezegd dat je daar de camping zou gaan overnemen, dat leek je wel wat. Lekker alle dagen in de bergen! De laatste jaren waren de bergwandelingen niet meer te doen omdat je last kreeg van je heupen en knieën waardoor het lopen lastiger werd. Dus verzonnen jullie andere mooie plekjes om naar toe te gaan.

Op 1 juli 1993 overleed plotseling je vader, dat was een enorme klap. Nadat oma in 1989 was overleden leerde opa Leentje kennen en is daarmee gaan samenwonen. Dat was toen best moeilijk maar jullie gunde opa zijn geluk. Leentje was goed voor opa en hij was gelukkig en had weer plezier in het leven. Zij hebben in de jaren die zij samen waren veel leuke dingen ondernomen. De dag dat opa overleed hadden Leentje en hij een fietstochtje gemaakt, het was prachtig weer en zij hadden lol samen gehad deze dag. Opa was eigenlijk voor zijn leeftijd best nog fit, hij had in het verleden wel hartproblemen gehad, maar dat speelde op dat moment geen grote rol. Hij kreeg een hartstilstand nadat hij had gedoucht en de slaapkamer in liep. Je vertelde mij in die tijd dat wanneer je ouders er allebei niet meer zijn je de “thuishaven” kwijt raakt, er is geen ouderlijk huis meer, je bent niemands kind meer. Dat voelt vreemd en doet natuurlijk ook pijn. Je weet dan ook dat jij of één van de broers en zussen de volgende zullen gaan zijn, want vanaf dat moment behoor jij tot de “oudste” generatie. Zelf vind ik het heel bijzonder dat opa de geboorte van Lindsay nog heeft meegemaakt. Hij was er bijzonder trots op om overgrootvader te worden. Gelukkig heb ik nog foto’s van die tijd.

Voor foto uit deze tijd klik hier